هیاهوی دلم کجاست ؟

صدایم کن . . .

این بار ، هرچه از دوردست ها صدایم کنی

صدایت به گوشم نمی رسد . . . . . .

دوری . . . خیلی دور !

فرسنگ ها فاصله داریم

دلمان را نمی دانم

. . . . . . .

این بار اگر صدایم کنی

نمی دانم در جوابت ، سکوت کنم یا حرفی بزنم

قدیم ها اگر صدایم میکردی

راحت و آرام ، از دلی بی دغدغه و شاد جواب می گرفتی

اما حالا . . .

می ترسم          خیلی می ترسم

چون همه چیز عوض شد        همه چیز . . .

دیگر تو ، آن نیستی       هیچکس ، آنها نیستند . . .

چقدر زود      واقعا چقدر زود و بی هوا

دنیا برای قلبم دگرگون شد

. . . . . . .

ساعت عجله ای ندارد برای رفتن به سوی فردا

دقایق و ثانیه ها دارند جان می کنند

1 دقیقه مانده به 12 شب و من نیز ، قلم را برداشتم تا چیزی بر تقویم زندگیم بنگارم

چیزی که ناخودآگاه قلمم را به حرکت در می آورد . . .

چرا ؟         آخر چرا . . . ؟

امروز هوا می بارید ، می غرید ، صورت آسمان کبود بود ، سیاه بود از عصبانیت

1 جوان را صاعقه کشت . . .

. . . . . . .

هر وقت دل من می گرید ، ابر ها می گریند

چه گریه ی دلم از سر شوق باشد و چه ناراحتی

خدایا      آیا تقدیر من این است ؟!

اینجا شب است     سکوت نیمه شب آزارم می دهد

هیاهوی قلبم کجاست ؟!

بی قراری هایم برایت کجا رفتند ؟

آیا چاه اشک چشمانم خشک شده ؟! 

. . . . . . .

قلبم شکافی داشت و اکنون ، چندیست عمیق تر شده

شور و شوقی ندارم   اصرار دارم به خودم بقبولانم که تجربه بود ، که تو دیگر نیستی ، که همه چیز خواب و رویایی بیش نبود . . .

سرم را با هر چیزی گرم می کنم که وقت اندیشیدن به تو را کم بیاورم

مگر چه شده . . .

روزی در همین نزدیکی بود ، در گذشته های نه چندان دور و شیرین ،

که فقط بهانه می خواستم برای اندیشیدن به تو . . .

حالا چه شده است ؟! بر سر قلب من چه آمده . . .

در این سکوت زجرآور ، اینجا بی تو نشسته ام

بودی     اما حالا . . .   نیستی 

. . . . . . .

ما دیگر از هم جدا شدیم      نه نه      جدا نشدیم

جدایمان کردند . . .   اما چرا تو نشستی و تماشا کردی ؟!

چرا ؟!          شاید نشد ، ها ؟      شرایط نگذاشت      نمی دانم . . .

دیگر هیچ چیز را نمی فهمم    دیگر حس خودم را هم نمی فهمم

دیگر معنای هیچ نگاهی ، هیچ حرفی ، هیچ محبتی ، هیچ عصبانیت و ناراحتی و زجری را نمی فهمم . . .

فقط این را می فهمم که هیچکس مرا نفهمید ، نمی فهمد و نخواهد فهمید . . .

زمان حک شده بر تقویم زندگی من :

شنبه   ۸/۰۷/۱۳۹۱

ساعت   ۰۰:۱۴