اگر می دانستی ...

اگرمی دانستی که چقدر دوستت دارم سکوت را فراموش می کردی ...

با تمامی ذرات وجودت عشق را فریاد می کردی

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم چشمهایم را می شستی

و اشکهایم را با چشمان عاشقت به باد می دادی

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم نگاهت را تا ابد بر من می دوختی

تا من با سکوت نگاه تو رازهای یک عشق زمینی را با خود به عرش خداوند ببرم

ای کاش می دانستی ...   

 

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم هرگز قلبم را نمی شکستی

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم لحظه ای مرا نمی آزردی که این غریبه ی تنها ، جز نگاه معصومت پنجره ای و جز عشقت بهانه ای برای زیستن ندارد ...

ای کاش می دانستی ...

اگر میدانستی که چقدر دوستت دارم همه چیز را فدایم می کردی ، همه ی آن چیزها که یک عمر به خاطرش رنج کشیدی و سالها برایش گریستی 

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم همه ی آن چیزها که در بندت کشیده رها می کردی ...

غرورت را ... قلبت را ... حرفت را ...

اگر میدانستی که چقدر دوستت دارم دوستم می داشتی همچون عشق که عاشقانش را دوست می دارد ... 

کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و مرا از این عذاب رها می کردی ...